Pehlevice (Orta Farsça olarak da bilinir), yaklaşık olarak MÖ 3. yüzyıldan MS 7. yüzyıla kadar İran'da konuşulmuş ve yazılmış bir Orta İran dilidir. Sasani İmparatorluğu'nun resmi diliydi ve Zerdüşt dini metinlerinin yazımında önemli bir rol oynamıştır. Pehlevice, Eski Farsça'dan evrilmiş ve Yeni Farsça'nın (günümüz Farsçası) atasıdır. Pehlevice yazısı, Arami alfabesinden türetilmiş ve sağdan sola yazılan bir yazı sistemidir.
Kürtçe, Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri koluna ait bir dildir. Türkiye, Irak, Suriye ve İran'da yaşayan Kürtler tarafından konuşulur. Kürtçe, coğrafi yayılımı ve tarihsel süreçler nedeniyle farklı lehçelere ayrılmıştır. Başlıca lehçeleri Kurmanci (Kuzey Kürtçesi), Sorani (Orta Kürtçesi) ve Pehlevani (Güney Kürtçesi)'dir. Kürtçe'nin yazımında Latin, Arap ve Kiril alfabeleri kullanılmıştır.
İlişkileri:
Pehlevice ve Kürtçe, her ikisi de Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri koluna ait olmaları nedeniyle bazı ortak özelliklere sahiptir. Ancak, Pehlevice bir Orta İran dili iken, Kürtçe ise Kuzeybatı İran dilleri grubuna aittir. Bu nedenle, aralarında belirgin farklılıklar bulunmaktadır. Pehlevice, Yeni Farsça'nın doğrudan atası olması nedeniyle, Farsça ile Kürtçe'ye göre daha yakın bir ilişkiye sahiptir. Kürtçe de zaman içinde Farsça'dan etkilenmiştir.
Linkler:
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page